Intuïties

image__3_-removebg-preview
Roeping tot authentieke aanwezigheid

Oog in oog met de dood, wat is het waard om voor te leven? Ongeacht je invloed en nalatenschap zal niemand je zich na verloop van tijd nog herinneren (Hoe vaak dacht je vandaag aan Alexander de Grote?). Je dierbaren zullen allen overlijden, en elke tastbare impact die je hebt gehad, zal vervagen (Weet je de naam van de grootmoeder van je grootmoeder?). Als je accepteert dat alles verandert en niets blijvend is, wat is dan nog de moeite waard om te doen? Authentieke aanwezigheid gaat verder dan een levensmissie of een zelfgekozen doel. Het is een manier van beschikbaar zijn, zonder project, een intieme intuïtie volgen, zonder verwachtingen, zonder zoeken. Accepteren en verwelkomen wat er is, zowel in jezelf als in de wereld. Luisteren naar jezelf, zonder aannames of oordelen. Zonder angst of voorkeur het van binnenuit laten doorbreken. Zodat er door jouw lichaam en geest een leven zich kan onthullen (Alan Watts, Gautama Buddha, Eric Baret, Jean Klein, Gilles Deleuze, Henri Bergson).

Luister ook naar onze podcast “Authentieke aanwezigheid: een manier om samen anders te zijn”.

image__8_-removebg-preview
Liefde

Liefde is de bereidheid om jezelf uit te rekken en in vraag te stellen met als doel jezelf en anderen de ruimte te geven om hun eigen mens-zijn uit te drukken (definitie geïnspireerd door Scott Peck). Alles accepteren en verwelkomen. Niet iemand vormgeven naar jouw behoeften, maar jezelf als een rots buigzaam en absorberend maken voor hun aanraking, zo intiem kwetsbaar dat het je dode vlees zal wegsnijden. In een voortdurende verandering, vertrouwen dat wat wordt weggesneden, niet jij is. Het was al dood en slechts ballast. (Iris Murdoch, Judith Butler, Alain Badiou, Rainer Maria Rilke, Khalil Gibran, Scott Peck).

Om meer te weten, luister ook naar onze podcast “A case against love”.

image__2_-removebg-preview (1)
Death

Sterven betekent alle kwalificaties loslaten, je ontdoen van alle verhalen over jezelf en de wereld. Het maakt angsten en voorkeuren bodemloos, omdat zonder verhalen er niemand is. Het opent naar een diepere roeping: dat er door jouw lichaam en geest een leven onthuld mag worden. Een kundige dood brengt leven. Je leert om het leven gevaarlijk te leven: zonder angst en in volledige overgave aan liefde. En wanneer je eindelijk wordt geroepen, zwanger van levendigheid, kun je achterover vallen in de warme omhelzing van de Dood, volledig tevreden en zonder spijt. (Jean Klein, Gilles Deleuze, Osho, Marie De Hennezel).

Luister ook naar onze podcast “A case against safety”.

image__5_-removebg-preview
Immersion & Play

Alle mogelijkheden van je conceptuele denken benutten zonder erdoor gedomineerd te worden. Genieten van een gezamenlijke verkenning en begrip, zonder het leven te beperken tot de grenzen van taal of logica. Niet zoeken naar verbale waarheden, maar belevenissen organiseren die de werkelijkheid onthullen. Eerder gedeelde oefeningen en belichaming dan gedeelde overtuigingen. Onszelf zo diep onderdompelen in de intense ervaring van te leven dat de zoektocht naar betekenis vanzelf vervaagt. (Karen Armstrong, Joseph Campbell, Gilles Deleuze, Martin Heidegger, Abhinavagupta).

Spelen betekent volgen wat mooi en plezierig is. Er is geen toekomst en geen verleden; er is alleen volledige beschikbaarheid voor de onmiddellijkheid van het moment, gefascineerd door de wonderlijke kleuren, vormen en zintuiglijke genoegens die verschijnen en verdwijnen, zonder een spoor na te laten, zoals schrijven in water. Er is niets te veranderen, nergens heen te gaan, geen behoeften te vervullen en geen projecten te voltooien. De absolute eenvoud van zowel niets als alles zijn, en vanuit die absolute openheid de wereld tot leven zingen en dansen.

image__4_-removebg-preview
Nutteloos

In een tijd van populistische indoctrinatie en commerciële manipulatie is het steeds moeilijker om stil te staan en gewoon te zijn met wat is, zonder de behoefte om iets te veranderen. Dat kan enkel als we weerstand bieden aan maatschappelijke druk om te conformeren, consumeren, presteren, produceren, gezond te zijn en gelukkig te zijn. We maken onszelf kwetsbaar voor deze druk door onszelf te onderwerpen aan instrumenteel (economisch) redeneren: “Hoe is dit nuttig? Wat brengt het mij of ons?”. Deze manier van denken doodt alle creativiteit die geen aantoonbare bijdrage levert.

Ons voorstel is om een toevluchtsoord te creëren voor nutteloosheid. Beschermd tegen externe druk maakt het ruimte voor activiteiten en belevingen die geen andere waarde hebben dan hun intrinsieke, esthetische en/of zintuiglijke plezier. Geen toegevoegde waarde, geen prestatie-indicatoren, geen evaluatie; alleen de pure vreugde van expressie (Charles Taylor, Brian Massumi, Erin Manning).

image__6_-removebg-preview
Waar extremen elkaar raken

Aan de grens van een intens verlangen, wanneer we toelaten dat het volledig vervuld wordt, verliest het zijn verleidelijke betovering en wordt zijn leegte onthuld. Als je jezelf al op voorhand tegenhoudt en matigt, de consensus en gulden middenweg zoekt, kan je het risico lopen dat je nooit diep genoeg graaft om een vitale snaar te raken, een nieuwe bron van leven. Voorbij goed en kwaad proberen we de vitaliteit van intensiteit en overdaad te oogsten, en te surfen op de productieve spanning tussen uitbarstende extremen.

image__1_-removebg-preview
Stimulerende beperkingen

De vrijheid om je eigen manier van mens-zijn uit te drukken ontstaat niet (enkel) door het ontbreken van externe beperkingen. Wanneer je je niet bewust bent van externe invloeden en geïnternaliseerde conditioneringen, leidt een ogenschijnlijke keuzevrijheid tot vervreemding: je kiest vrijelijk voor een leven dat niet bij je past (denk aan de hoge prevalentie van jezelf de burn-out in-kiezen). Pervers genoeg dwingt de keuzevrijheid je om je te identificeren met dat “gekozen” leven, alsof jij het bent, en duwt je zo verder weg van jezelf. Beperkingen kunnen je beschermen. Vasten en onthouding kunnen de zintuigen herstellen en daardoor het plezier erna intensiveren. Eenzaamheid kan zelfkennis brengen, waardoor diepere verbindingen mogelijk worden. Het niet krijgen van wat je denkt te willen, helpt je om je conditioneringen te zien en te ontmantelen, en maakt zo de weg vrij voor een echte keuze. (Michel Foucault, Carl Jung, Brian Massumi, Erin Manning)